W XII wieku, rozszerzająca swoje panowanie dynastia Piastów, wcieliła Śląsk do czterech księstw Polski. Pod koniec lat dwudziestych XIV wieku większość księstw śląskich z dynastii Piastów złożyło hołd królowi Czech, co zostało zaakceptowane w 1329 przez króla Polski. Zgodnie z dynastyczną sukcesją Śląsk, będący geograficznie częścią Czech, przeszedł w 1526 roku pod panowanie dynastii Habsburgów. Początkowo ruch reformacji miał wielu zwolenników na obszarach Śląska, ale w późniejszym czasie został wyparty przez kontrreformację, popieraną przez Habsburgów. Johann Praetorius (1611-1664), syn Tobiasa, otrzymał czeski tytuł szlachecki w 1661 roku. Do herbu dołączono tytuł „von Richthofen”, odnosząc się do oryginalnego brzmienia nazwiska “Schultheiß”, które wcześniej zlatynizowano na „Praetorius”. Odtąd pełne nazwisko rodowe brzmiało „Praetorius von Richthofen” i jego część używana jest przez rodzinę do dzisiaj. Dzięki sprawnemu działaniu i sprzyjającym mu szczęściu, Johann Praetorius był w stanie wykupić kolejne posiadłości ziemskie w powiatach Striegau (Strzegom), Jauer (Jawor) i Landeshut (Kamienna Góra). Dwaj synowie Johanna Paetoriusa, Samuel (1656-1721) i Johann (1661-1739) zapoczątkowali dwie główne linie rodziny Richthofen.
Johann Praetorius von Richthofen (1661-1739)
Najstarszy wnuk Johanna Praetoriusa, z pierwszej linii Richthofen, Samuel (1713-1786) otrzymał czeski tytuł barona w 1735 roku, a jego wiedza i duży majątek ziemski umożliwiły mu zajęcie kierowniczego stanowiska we władzach dzielnicy. Został też kuratorem sierocińca w Bunzlau (Bolesławiec).
Samuel Praetorius von Richthofen (1713-1786)
Syn Samuela, Johann powiększył odziedziczony majątek o kilka posiadłości, a najważniejsza z nich to Kohlhöhe (Goczałków Górny) w powiecie Striegau (Strzegom). Syn Johanna, również Samuel (1700-1754), dziedziczący imię po adoptowanym synu Paulusa Praetoriusa, otrzymał pruski tytuł barona z nazwiskiem Richthofen w 1741 roku. Wydarzyło się to w czasie pierwszej wojny śląskiej, rozpoczętej przez Friedricha II rok wcześniej. Przyczyną nobilitacji Samuela była nowa próba suwerennych Prus pozyskania śląskiej szlachty i uhonorowania rodziny posiadającej swój rodowód w Brandenburgii. Ta poprawa sytuacji społecznej zapoczątkowała historię drugiej gałęzi rodziny Richthofen pod panowaniem pruskim. Pomimo ograniczeń religijnych pod panowaniem Habsburgów, rodzina Richthofen zawsze pozostawała wierna protestanckie wierzej swoich przodków z Brandenburgii. Zarówno tolerancja religijna Prus jak i próby pojednania sobie protestanckiej śląskiej szlachty, utwierdziły rodzinę w jej wierze.